کد مطلب:173168 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142
نقش معاویه در ایجاد فساد و بدعت
مرحوم علامه امینی رحمه الله در كتاب گران سنگ الغدیر، به ده ها مورد از بدعت ها و مفاسد معاویه اشاره كرده است. در این جا به قسمتی از آن می پردازیم:
1- معاویه اولین كسی بود كه فساد و فحشا را در بین مسلمانان رواج داد.
2- اولین كسی بود كه ربا را حلال كرد و خورد.
3- اولین كسی بود كه نماز را در سفر تمام خواند.
4- اولین كسی بود كه بدعت اذان را در نماز عیدین (فطر و قربان) پایه گذاری كرد.
5- اولین كسی بود كه جمع بین دو خواهر را جایز شمرد.
6- اولین كسی بود كه سنت پیامبر را در دیات، تغییر و هر چه از سنت نبود، اضافه كرد.
7- اولین كسی بود كه تكبیر گفتن را قبل و پس از ركوع، ترك كرد.
8- اولین كسی بود كه در نماز عید خطبه را بر نماز مقدم داشت.
9- اولین كسی بود كه حكم فرزندان نامشروع را نقض كرد.
10- اولین كسی بود كه انگشتر را در دست چپ كرد.
11- اولین كسی بود كه سب و دشنام به علی علیه السلام را آغاز و آن را سنت قرار داد.
12- اولین كسی بود كه بیت المال را صرف تحریف كتاب خدا كرد.
13- اولین كسی بود كه شرط بیعت كردن با او را سب علی بن ابی طالب علیه السلام قرار داد.
14- اولین كسی بود كه سر مقدس صحابی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عمرو بن حمق را نزد او بردند.
15- اولین كسی بود كه یاران عادل رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را به قتل رسانید.
16- اولین كسی بود كه زنان پیروان اهل بیت پیامبر علیهم السلام را به قتل رسانید.
17- اولین كسی بود كه خلافت اسلامی را به پادشاهی تبدیل كرد.
18- اولین كسی بود كه لباس ابریشم به تن كرد و در ظرف طلا و نقره آب نوشید.
19- اولین كسی بود كه آواز و غنای حرام شنید و اموال را بر آن صرف كرد.
20- اولین كسی بود كه بر شهر پیامبر حمله ور شد و مردم آن دیار را ترساند. [1] .
به هر حال، لعن، سزاوار خاندان ننگین بنی امیه و كسانی كه همراه با آن ها از طرف معاویه به اخلافش به عنوان دست نشانده منصوب بودند می باشد. زندگی دودمان اموی سرشار از تجاوز، ستم و جنایت است. [2] .
آری! آن درخت پلیدی كه بی اساس بود و آن افراد نالایقی كه امت خود را به نابودی كشاندند و مانع برخورداری مردم از رسیدن هدایت های رهبران دینی به آنان گشتند، فرزندان پست امیه بودند كه زمام امور مسلمین را به دست گرفتند و كوشیدند تا اسلام و نام پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم را به طور كلی از صحنه ی زندگی مردم بردارند.
زمان حاكمیت بنی امیه از بدترین دوران تاریخ است؛ آن ها به فساد پرداختند و به كسی رحم نكردند، حتی بستگان و خویشان خود [3] و همه ی آزادی خواهان هم چون رشید حجری و حجر بن عدی و یارانش و نیز هزاران شیعه مورد ظلم قرار گرفتند.
دوره ی حاكمیت دودمان پلید اموی، سب و لعن حضرت علی علیه السلام رایج شد، تا آن جا كه بعد از خطبه های نماز جمعه، به دستور معاویه ی خبیث، حضرت علی علیه السلام را لعن می كردند.
«جاحظ» دشمن درجه ی یك خاندان علوی می نویسد:
معاویه در نهایت بی شرمی، خودش را مسلمان و علی را ملحد و كافر می نامید، لذا لعن او را جایز دانست و دستور آن را صادر كرد. [4] .
معاویه ی ملعون در پایان خطبه های نماز جمعه می گفت:
ان معاویة كان یقول فی آخر خطبة الجمعة اللهم ان أباتراب ألحد فی دینك و صد عن سبیلك فالعنه لعنا و بیلا و عذبه عذابا ألیما!؛ [5] بار خدایا! ابوتراب از دین بیرون رفته، مردم را از رهروی در صراط مستقیم باز داشته است. خدایا او را سخت لعن كن و او را به عذاب سخت گرفتار ساز.
در طلیعه سخن بیان شد كه خلافت ابوبكر و عمر و به خصوص عثمان، زمینه های از هر جهت مساعدی برای دودمان ناپاك بنی امیه فراهم ساخت تا مقام خلافت را غصب كرده و اسلام را بی محتوا و دگرگون سازند و توده های مسلمان را به انحراف و انحطاط كشانند و موجبات قیام و قتل امام حسین علیه السلام را پیش آورند.
بنی امیه كه با همه توان با اسلام و مسلمین جنگیدند، سرانجام احساس كردند كه مردم اعتقاد به اسلام دارند، لذا با ماسك اسلام تلاش كردند تا به دولت و ریاست برسند.
1- معاویه اولین كسی بود كه فساد و فحشا را در بین مسلمانان رواج داد.
2- اولین كسی بود كه ربا را حلال كرد و خورد.
3- اولین كسی بود كه نماز را در سفر تمام خواند.
4- اولین كسی بود كه بدعت اذان را در نماز عیدین (فطر و قربان) پایه گذاری كرد.
5- اولین كسی بود كه جمع بین دو خواهر را جایز شمرد.
6- اولین كسی بود كه سنت پیامبر را در دیات، تغییر و هر چه از سنت نبود، اضافه كرد.
7- اولین كسی بود كه تكبیر گفتن را قبل و پس از ركوع، ترك كرد.
8- اولین كسی بود كه در نماز عید خطبه را بر نماز مقدم داشت.
9- اولین كسی بود كه حكم فرزندان نامشروع را نقض كرد.
10- اولین كسی بود كه انگشتر را در دست چپ كرد.
11- اولین كسی بود كه سب و دشنام به علی علیه السلام را آغاز و آن را سنت قرار داد.
12- اولین كسی بود كه بیت المال را صرف تحریف كتاب خدا كرد.
13- اولین كسی بود كه شرط بیعت كردن با او را سب علی بن ابی طالب علیه السلام قرار داد.
14- اولین كسی بود كه سر مقدس صحابی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عمرو بن حمق را نزد او بردند.
15- اولین كسی بود كه یاران عادل رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را به قتل رسانید.
16- اولین كسی بود كه زنان پیروان اهل بیت پیامبر علیهم السلام را به قتل رسانید.
17- اولین كسی بود كه خلافت اسلامی را به پادشاهی تبدیل كرد.
18- اولین كسی بود كه لباس ابریشم به تن كرد و در ظرف طلا و نقره آب نوشید.
19- اولین كسی بود كه آواز و غنای حرام شنید و اموال را بر آن صرف كرد.
20- اولین كسی بود كه بر شهر پیامبر حمله ور شد و مردم آن دیار را ترساند. [1] .
به هر حال، لعن، سزاوار خاندان ننگین بنی امیه و كسانی كه همراه با آن ها از طرف معاویه به اخلافش به عنوان دست نشانده منصوب بودند می باشد. زندگی دودمان اموی سرشار از تجاوز، ستم و جنایت است. [2] .
آری! آن درخت پلیدی كه بی اساس بود و آن افراد نالایقی كه امت خود را به نابودی كشاندند و مانع برخورداری مردم از رسیدن هدایت های رهبران دینی به آنان گشتند، فرزندان پست امیه بودند كه زمام امور مسلمین را به دست گرفتند و كوشیدند تا اسلام و نام پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم را به طور كلی از صحنه ی زندگی مردم بردارند.
زمان حاكمیت بنی امیه از بدترین دوران تاریخ است؛ آن ها به فساد پرداختند و به كسی رحم نكردند، حتی بستگان و خویشان خود [3] و همه ی آزادی خواهان هم چون رشید حجری و حجر بن عدی و یارانش و نیز هزاران شیعه مورد ظلم قرار گرفتند.
دوره ی حاكمیت دودمان پلید اموی، سب و لعن حضرت علی علیه السلام رایج شد، تا آن جا كه بعد از خطبه های نماز جمعه، به دستور معاویه ی خبیث، حضرت علی علیه السلام را لعن می كردند.
«جاحظ» دشمن درجه ی یك خاندان علوی می نویسد:
معاویه در نهایت بی شرمی، خودش را مسلمان و علی را ملحد و كافر می نامید، لذا لعن او را جایز دانست و دستور آن را صادر كرد. [4] .
معاویه ی ملعون در پایان خطبه های نماز جمعه می گفت:
ان معاویة كان یقول فی آخر خطبة الجمعة اللهم ان أباتراب ألحد فی دینك و صد عن سبیلك فالعنه لعنا و بیلا و عذبه عذابا ألیما!؛ [5] بار خدایا! ابوتراب از دین بیرون رفته، مردم را از رهروی در صراط مستقیم باز داشته است. خدایا او را سخت لعن كن و او را به عذاب سخت گرفتار ساز.
در طلیعه سخن بیان شد كه خلافت ابوبكر و عمر و به خصوص عثمان، زمینه های از هر جهت مساعدی برای دودمان ناپاك بنی امیه فراهم ساخت تا مقام خلافت را غصب كرده و اسلام را بی محتوا و دگرگون سازند و توده های مسلمان را به انحراف و انحطاط كشانند و موجبات قیام و قتل امام حسین علیه السلام را پیش آورند.
بنی امیه كه با همه توان با اسلام و مسلمین جنگیدند، سرانجام احساس كردند كه مردم اعتقاد به اسلام دارند، لذا با ماسك اسلام تلاش كردند تا به دولت و ریاست برسند.
[1] الغدير، ج 11، ص 72.
[2] شماري ديگر از بدعت هاي معاويه، در كتاب هاي تاريخ آمده است. ر.ك: عقدالفريد، ج 2، ص 144؛ تايخ يعقوبي، ج 2، ص 166؛ زبدة التواريخ، جمال الدين ابوالقاسم كاشاني، ص 9؛ الغدير، ج 1، ص 178؛ الاغاني، ج 2، ص 263؛ الاحكام السلطانية، مارودي، ج 2، ص 228.
[3] نورالثقلين، ج 5، ص 40.
[4] الغدير، ج 10، ص 290.
[5] شرح نهج البلاغه، ج 4، ص 232؛ بحارالانوار، ج 33، ص 214، باب (17) باب ما ورد في معاوية و عمر.